اگر می‌خواهید ساختاری مشابه روستای ماسوله (روستای پلکانی) را در مناطق مرتفع زاگرس میانی در شهرستان کوهرنگ ببینید به روستای "سرآقاسید" بروید.
این روستا در فاصله 140 کیلومتری شهرکرد قرار دارد و در دره زرد کوه و در رودخانه «زرک» یکی از انشعابات رودخانه «آب زالکی» از زیرشاخه‌های رودخانه «دز» واقع‌شده است و مسیر رسیدن به آن خاکی، پرپیچ‌وخم، باریک و ناهموار است و اگر فصل سفر در اردیبهشت و خرداد باشد، صحنه کوچ عشایری که از خوزستان وارد می‌شوند به جذابیت این منطقه می‌افزاید.
پس از گذر از مسیر پرپیچ‌وخم «ماسوله زاگرس» که در ارتفاعات زاگرس مرکزی قرار دارد، بر کمرکش کوه، چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌کند.
روستای سر آقا سید، بافت سنتی خود را حفظ کرده و از معماری‌های قدیمی بشمار می‌رود. علت نام‌گذاری روستا وجود امامزاده‌ای با همین نام است که در پایین‌دست روستا قرارگرفته است.
قدمت این روستا به بیش از 600 سال می‌رسد و ازنقطه‌نظر معماری از روستاهای بی‌نظیر زاگرس مرکزی محسوب می‌شود که با توجه به بافت تاریخی‌اش به ماسوله دوم معروف است و دارای ساختار معماری پلکانی بسیار جالبی است به شکلی که پشت‌بام منزل پایینی، حیاط منزل بالایی است. خانهها زنجیروار به هم وصل‌اند و پیوستگی ساختاری خوبی بر آن حاکم است. مصالح تمامی خانهها خشت است و علاوه بر ساختار و بافت زیبای روستا، طبیعت بی‌نظیر آن نیز از ویژگی‌های سرآقاسید محسوب می‌شود.
بااینکه سرعت تخریب بافت‌های روستایی و نزدیکی آن‌ها به بافت‌های شهری بسیار زیاد است، سرآقاسید همچنان اصل خود را حفظ کرده و این موضوع در کنار معماری پلکانی روستا باعث تمایز آن از دیگر بناهای سرزمین بختیاری شده است. خانهها ساده و خشتی بوده، با اتاق‌های کوچک و تودرتو با دیوارهای عریض و درهای نسبتاً کوچک است. نژاد اهالی قدیمی روستای سرآقاسید از تبار هفت لنگ و چهار لنگ بختیاری است.
در طبیعت بکر این روستا می‌توان چند درخت گردو 300 ساله مشاهده کرد. از روستا یک رودخانه می‌گذرد که دو چشمه دارد. روستا از شمال و جنوب به دو کوه "کنگله" و "وند و خیمه" با شیب زیادی محصور می‌شود. در فصل بهار روی بام هر خانه پشته علوفه تازه برای آذوقه زمستانی دام‌ها دیده می‌شود.
همان‌طور که اشاره شد مردم روستا از تیره چهار لنگ و گویش آن‌ها لری بوده و مردم روستا فرهنگ غنی سنتی و بومی دارند و صد در صد ساکنان آن را سادات تشکیل می‌دهند. همه‌چیز در این روستا اعم از پوشاک و زبان و سبک زندگی اصل خود را حفظ کرده‌اند درواقع می‌توان گفت از معدود روستاهایی است که پوشاک مورداستفاده اهالی آن کاملاً محلی است. سبک زندگی به شیوه قدیم می‌باشد و دختران با کمک در کارهایی از قبیل حمل پشته‌های هیزم بر دوش و پخت‌وپز در کارهای خانه همکاری می‌کنند.
جمعیت روستا در تابستان بیش از 2000 نفر و در زمستان به کمتر از 1000 نفر می‌رسد.
با توجه به موقعیت قرارگیری روستا در کمرکش کوه و بارش زیاد برف در منطقه فقط شش ماه از سال روستای سرآقاسید با روستاهای هم‌جوار خود در ارتباط است و در باقی سال روستا در پشت حصار برفی در انتظار گرم شدن هوا می‌ماند.
چشمه " خدر" روستا، به اعتقاد اهالی، متعلق به حضرت خضر می‌باشد.
- ۹۸/۰۴/۲۵