از 65 کیلومتری شهرکرد، در نزدیکی شهر بلداجی، تالاب بین‌المللی و زیبای چغاخور با وسعتی در حدود 2300 هکتار واقع گردیده و در سال‌های پرآبی، عمق آن به سه متر می‌رسد.
کوه کلار با ارتفاع 3830 متر در جنوب غربی تالاب و مشرف بر تالاب است و دشتی وسیع با مساحت 700 هکتار تالاب را در برگرفته است. دشت در ماه‌های کم آب اردیبهشت تا مهر وسیع‌تر و باعظمت‌تر به نظر می‌آید. وسعت آبى تالاب ۱۳۶۰ هکتار قبل از احداث سد و 2300 هکتار بعد از احداث سد و مساحت ناحیه حفاظتی شکارممنوع ۲۵۰۰ هکتار تخمین زده‌شده است.
از خصوصیات ویژه تالاب چغاخور، وجود گونه‌ای از ماهی از تیره گامبوزیا به نام ماهی گورخری "کپور دندان " در آب‌های آن است.
آب‌وهوای تالاب به علت تأثیر گرفتن از چهار اقلیم، بسیار معتدل و دلپذیر است و همین موضوع به جذابیت‌های این منطقه اضافه کرده است.
تالاب توسط نزولات جوى و چشمه‌هاى کوه کلار از آب پر می‌شود.
امکاناتی نظیر؛ جاده آسفالته درجه‌یک، آب شرب، سرویس بهداشتی، فضای سبز، سکوی نشیمن، وجود واحد‌های اقامتی و پارکینگ در محل تالاب در نظر گرفته‌شده که هرساله پذیرای گردشگران و طبیعت دوستان است.
مطالعاتی در رابطه با ساخت دهکده‌ای توریستی با وسعت 20 هکتار در حوالی تالاب انجام‌شده است که این دهکده سیاحتی در دو بخش؛ خصوصی و عمومی با 13 هکتار فضای سبز و بیش از چهار هکتار فضای سرپوشیده احداث خواهد شد.
تسهیلات پیش‌بینی‌شده شامل؛ رستوران، چایخانه، سیاه‌چادر، اقامتگاه مسافران، هتل و زمین ورزشی است. در این دهکده، ساختمان‌ها به شکل ویلایی و انبوه‌سازی خواهد بود، تا مورداستفاده گردشگران داخلی و خارجی قرار گیرد.
یکی از مباحث موردتوجه انتقال آب از نواحی پر آب به مناطق خشک و کم آب توسط تونل‌های زیرزمینی است. آب سد انحرافی سبزکوه وارد کانالی به طول 4500 متر می‌شود و سپس از طریق تونل به طول حدوداً 8574 متر به دریاچه چغاخور متصل می‌شود. این پروسه سبب مد آب پشت سد و افزایش ارتفاع آب و درنتیجه عدم مرگ تالاب‌های زیردست می‌گردد.
جاده‌های گذرنده از تالاب، جاده آسفالته بروجن، ناغان و شهرکرد می‌باشد.
تالاب چغاخور دارای پوشش گیاهی شامل گیاهانی از خانواده حاشیه‌ای، نم پسند، شناور و غوطه‌ور است که بید، مرغ جگن، پتامژتون، پلى گونیوم ساز از این نمونه‌اند.
این تالاب وسیع با خاصیت زیست‌گاهی گیاهی و جانوری منحصربه‌فرد و متنوع با چشم‌اندازهای طبیعی و بدیع از قطب‌های گردشگری ایران به شمار می‌رود. آب‌وهوای منطقه در زمستان‌ها سرد و درمجموع معتدل است و از نقاطی است که عشایر و ایلات برای ییلاق در نظر می‌گیرند.
این تالاب محل تخم‌گذاری پرندگان بومی و مهاجر است که از آن جمله می‌توان به غاز و اردک، انواع مرغابی، آنقوت، چنگر و انواع مرغ ماهی‌خوار، لک‌لک سفید، کشیم، باکلان، فلامینگو، شکاری‌ها، پلوه، اکراس، قو، سلیم و کاکایى‌ها و خروس کولی اشاره نمود.
گونه‌هاى جانورى شناسایی‌شده شامل خزندگانى چون انواع مارها، بزمجه‌ها، لاک‌پشت آبزى و پستاندارانى نظیر گراز، شغال، سمور سنگی، شنگ، روباه، خرگوش، گرگ و انواع قورباغه‌ها است.
ماهیانی که در تالاب زندگی می‌کنند؛ ماهى گورخرى، زرده پر و عروس هستند و انواع دیگری چون کپور، فیتوفاک، آمور و شیر ماهی به این تالاب آورده شده‌اند.
ماهیان تالاب به علت کم بودن آلاینده و تنوع زیست‌گاهی دارای ارزش ژنتیکى و بیولوژیکى، زیستى، مطالعاتى، صید، تجارى و غذایى هستند.
نزدیکى به امامزاده حمزه بن على و دو تالاب دیگر موسوم به شالو و سولقان از دیگر نکات مثبت این منطقه است که سبب بالا رفتن ارزش آن ازنقطه‌نظر گردشگری است.
مناسب‌ترین زمان بازدید فصل بهار و تابستان است.
- ۹۸/۰۵/۱۳